De kenmerken van de oudere huid zijn bekend: vooral rimpels en ouderdomsvlekken vallen op. Maar de huid wordt ook dun en beschadigt daardoor gemakkelijk.
Uit onderzoek blijkt dat de handen sneller verouderen dan de rest van het lichaam en daarmee je leeftijd ‘verraden’. Verouderingsverschijnselen treden niet bij iedereen in dezelfde mate op. Volgens onderzoek is de manier waarop je veroudert voor ongeveer 60% genetisch bepaald; 40% is afhankelijk van je omgeving en levensstijl.
Om welke omgevings- en levensstijlfactoren gaat het dan? Voor huidveroudering is blootstelling aan zon, waarbij uv-stralen het DNA beschadigen, natuurlijk een bekende factor. Ook roken, uitdroging, temperatuurveranderingen, infecties, medicatie en mechanische beschadiging van de huid spelen een rol. Bij een huid die veel aan zonlicht is blootgesteld, zie je depigmentatie, verslapping, een gele kleur, rimpels en een leerachtig uiterlijk. Ook zie je soms de voorstadia van huidkanker: kleine, ruw aanvoelende, lichtbruine plekjes.
Steeds meer mensen gaan op zoek naar manieren om de effecten van huidveroudering tegen te gaan. Helaas… tot nu toe bestaan er geen producten die de ‘dunne’ oudere huid weer dikker kan maken. Niet roken, minder in de zon zitten, gezond eten en de huid goed invetten kunnen het verouderingsproces niet stoppen, maar zorgen wel dat de huid in betere conditie blijft.
Bij oudere mensen is de huid ook vaak kwetsbaar. Een huid die veroudert, loopt het risico te scheuren door schuifkracht en/of frictie. Een wond die zo ontstaat, is pijnlijk en veroorzaakt veel ongemak. Veelvoorkomende gevolgen zijn onder andere decubitus (doorligwonden) en ulcus cruris (open been). Decubitus ontstaat door het langdurig in dezelfde houding liggen of zitten. Dit leidt tot beschadiging van de huid en/of het onderliggende weefsel. Deze pijnlijke, soms invaliderende en incidenteel dodelijke aandoening kan al binnen een dag ontstaan.
Het ontstaat vooral bij oudere mensen met een slechte voedingstoestand, die weinig of niet mobiel zijn, en bij wie de doorbloeding door vaatproblemen is verminderd.
Een ‘open been’ is een niet-genezende wond aan het been. Dit ontstaat doordat de wanden van de bloedvaten slapper worden, waardoor de kleppen de ader niet meer volledig afsluiten. Die kleppen moeten er, samen met de kuitspier, voor zorgen dat het bloed naar het hart wordt gepompt en niet terugzakt in de benen. Maar als die kleppen niet goed meer sluiten (door ouderdom, vaatziekten, roken enz.) blijft er meer bloed in de beenaders en wordt de druk daar te hoog. Door de hoge druk, in combinatie met een dunnere vaatwand, kan het bloed in de weefsels tussen de cellen terechtkomen. Het gevolg is oedeem in het onderbeen. Omdat ook de huid dunner is, ontstaan er ulcera aan het onderbeen. Meestal bij de enkel, spontaan of door een trauma (stoten, vallen), maar ook op andere plekken aan het onderbeen.
UA is uitsluitend voor apotheekmedewerkers en is niet bedoeld voor consumenten